Бой-бадавлат аммо ўзини жуда бахтсиз санайдиган эр-хотин бўлган экан. Саройдай кошонада умргузаронлик қилар, истаган нарсасига эришиб, боргиси келган жойга борар, кўнгли тусаганча яшар экан. Вақт ўтиб бадавлат одам ва хотини ҳар қанча бой бўлсалар-да, ҳаётдан маъно –мазмун тополмай қолибдилар. Дунёнинг бор неъмати оёқлари остида экан-у, бахтни ҳис қилолмас эканлар. Эр-хотин донишманднинг ҳузурига бориб, арзи ҳол қилибди, ундан бахт сирини сўрабдилар.

    Донишманд уларни жимгина тинглабди-да: “Бахтсизликдан халос бўлиш учун бахтли инсонннинг кўйлагини кийишингиз керак” дея жавоб қилибди.

    Эр-хотин излабдилар, аммо бирорта ҳам бахтли одам тополмабдилар.  Кимдир жуфти, кимдир йўқсиллик яна кимдир соғлик борасида ўзини бахтсиз ҳис қилар экан. Мақсадларига эришолмай, чорасиз ортга қайтаётганларида бир кулбанинг олдидан ўтиб қолибдилар. Ичкаридан:

    –  Аллоҳим, ўзингга шукрлар бўлсин! Бугунгача нима истасам бердинг.  Ўзингга шукр, мен жуда ҳам бахтлиман! – деган овоз эшитилибди.

    Эр-хотин овозни эшитган заҳоти ичкарига кирибди. Кулбада бир инсон тиз чўкиб дуо қилар, устида ҳатто кўйлаги ҳам йўқ, озғингина болакай эса қотган нонни зўрға тишлаб еётган экан...

    Аксариятимиз бой эр-хотин ҳолидамиз. Бахтиёрлик либосини излаб, беҳуда ҳаракат ва вақт сарфлаяпмиз. Асл бахт устида ҳатто кийими бўлмаса-да, шукрни унутмаган инсоннинг қаноатидир.

    Пойабзали титилиб кетган бўлса-да, кўчада тўп тепиб қийқираётган йўқсил боланинг кулгулари – чинакам бахт.

    Қўлтиқтаёққа таяниб бўлса-да, бир бурда нонини ҳалол топиб ейиш учун кўчага чиқиб кетаётган косибнинг мамнунлиги — бахт.

    Кўчага чиқишдан олдин ота-онасининг дуосини олиш имкони бор инсоннинг хотиржамлиги — бахт.

    Уйига қайтганида эшик олдида қийқириб кутадиган болалари соғинчи — бахт.

    Эрталаб ишга шошиш, кечки пайт уйга ошиқиш — бахт. Ва албатта, қодир қилгунича Ўзига ибодат қилиш — бебаҳо бахт.

    Бахтга, неъматларга кўмилиб яшаймиз, аслида. Фақат баъзан буни унутиб қўямиз...

    Бугуноқ бахт либосини кийинг. Сизга у жудаям ярашади.

 

Мухтасам Сулаймонов

Самарқанд давлат университети

Психология назарияси ва амалиёти кафедраси ўқитувчиси.